ADJ is sponsor van de Paralympische tandemwielrenners Vincent ter Schure en Timo Fransen, die samen Team VIT vormen. Jerry Allon volgt hen op weg naar de Spelen van Parijs. 

Deel 1: het verhaal van Vincent ter Schure 

EEN GRENSVERLEGGENDE BEPERKING  

Nadat hij zijn oudere broer op de racefiets ziet stappen, wil de zevenjarige Vincent ter Schure (43) ook niets anders meer. Nadien reist hij met zijn broer en vader stad en land af om wedstrijden te rijden. Beide broers hebben een grote aanleg voor “de koers”, zij het niet om dezelfde reden. Zijn broer beschikt over een ijzeren discipline, Vincent fietst aanvankelijk vooral op talent. In de jeugdcategorieën levert hem dat regelmatig winst op. Later merkt Vincent echter dat het verschil vaak wordt gemaakt door toewijding aan de sport. En dat kan wel beter, in zijn geval.  

Snoeiharde diagnose: progressieve oogziekte 

Zijn broer haalt uiteindelijk het profcircuit. Vincent rijdt zijn wedstrijden als jonge twintiger direct één niveau daaronder, in wat destijds de Eliteklasse heette. Rond deze periode krijgt hij de vroegste signalen dat er iets aan de hand is met zijn zicht. Niet veel later volgt de snoeiharde diagnose: Vincent lijdt aan een progressieve oogziekte. Dat verandert in eerste instantie niet veel, Vincent blijft gewoon fietsen en van echt ziektebesef is evenmin sprake. Het is vooral de wetenschap dat hij geen prof meer gaat worden die hem – in zijn eind twintiger jaren – doet besluiten van de racefiets af te stappen.  

Een paar jaar later komt Vincent -via een collega en Paralympiër- in contact met de bondscoach van het Paralympische wielrennen. Deze bondscoach, die hij al kent van het jeugdwielrennen, laat hem kennismaken met het tandemwielrennen op de baan. Achterop bij Teun Mulder, een begenadigd en succesvol sprinter die al eens op een Olympisch podium stond, wordt Vincents vuur voor fietsen weer ontstoken. Al merkt hij ook dat hij liever op de weg fietst; dé reden dat hij niet veel later wordt voorgesteld aan Timo Fransen.  

Tandemwielrennen zorgt voor acceptatie beperking 

Hoewel dit het begin is van een allesbepalende samenwerking, voelt Vincent zich in hun eerste kilometers op de tandem allesbehalve zelfverzekerd. Hij heeft er grote moeite mee om het stuur en de remmen uit handen te geven. Zeker op de erg oncomfortabele momenten dat ze samen met 90 kilometer per uur een berg afdalen. Toch worden er al snel vruchten geplukt, zowel verwacht als onverwacht. Vincent en Timo raken goed vertrouwd met – en ingespeeld op elkaar. Bovendien merkt Vincent tevens dat het tandemwielrennen hem leert zich over te geven aan zijn beperking.  

Met de acceptatie van zijn diagnose komt ook de verwerking voor Vincent. Samen met Timo spreekt hij in 2015 – in hun eerste volle jaar als tandem- af om samen voor het hoogst haalbare te gaan. Waar Vincent als jeugdrenner niet altijd de maximale discipline kon opbrengen, blijkt dat nu totaal anders.  

Dubbele gouden titel 

Die toewijding en discipline openen een nieuw en aansprekend perspectief. Na een zeer succesvol 2015 lijkt het er in 2016 aanvankelijk toch op dat het gedoodverfde Paralympische goud van Rio hen gaat ontglippen. Desalniettemin promoveert een ultieme wederopstanding en een nog grotere finaleclimax Ter Schure & Fransen aan de eindstreep daadwerkelijk van een kansrijk – tot gouden duo.  

Na het kippenvel van Rio blijft het duo tijdens de “coronaspelen” van Tokyo het zilver zelfs zeven minuten voor en winnen ze andermaal goud. Nu, drie jaar later, liggen – de ook koninklijk onderscheiden – Vincent en Timo stevig op koers om zich te gaan plaatsen voor de Spelen van Parijs. Uiteindelijk beslist de bondscoach – zeer binnenkort – welke renners afgevaardigd worden, maar Vincent heeft goede hoop dat hij, samen met Timo, zijn dubbel-gouden titelstatus in de Franse hoofdstad zal kunnen verdedigen.   

Ervaren in grenzen verleggen 

Garanties op succes heeft Vincent niet, maar de route naar goud en geluk kan hij inmiddels vrij goed berekenen. Door zijn levenservaring weet hij dat grote omstandigheden in het leven niet te controleren zijn. Wel staat Vincent elke dag op om met datgene waarop hij invloed kan uitoefenen, zijn grens naar de volgende overwinning te verleggen. En “daar wordt het leven, zowel op de fiets als privé, echt mooier van.”